Vanmorgen in alle vroegte zijn we door Brendon opgehaald om naar Zimanga te gaan. Daar heeft hij ons naar een vogelhide gebracht. Toen we daar aankwamen waren we in eerste instantie een klein beetje teleurgesteld. De hide was heel klein en leek maar uit te kijken over een heel klein gebied.
Maar eenmaal geïnstalleerd (we zaten op comfortabele bureaustoelen en ze hadden zelfs airco in de hide) moesten we al heel snel toegeven dat onze teleurstelling totaal onterecht was. Binnen no time kwamen de meest mooie vogels voorbij die kwamen drinken of badderen. Om de zoveel tijd kwamen ook de wrattenzwijnen een slok water halen. Niet echt bevordelijk voor de vogels, maar wel heel vermakelijk om te zien. Na twee en half uur (de tijd is voorbij gevlogen) kwam Brendon ons weer ophalen.
We hadden de keus, of direct terug naar Ghost Mountain Inn zodat we nog op tijd zouden zijn voor het ontbijt, of nog een korte stop voor koffie. We kozen voor dat laatste en wat zijn we blij dat we dat gedaan hebben!!
Terwijl we bij de auto stonden voor de koffiebreak zie ik recht voor me een cheeta de weg op lopen die daar heel rustig blijft staan. Positie was waardeloos voor foto’s want precies achter de cheeta stond en enorme elektriciteitsmast. Brendon zegt ons te stoppen met foto’s maken en achter hem aan te lopen. Eerst kunnen we onze oren niet geloven. Zomaar op een wild dier aflopen is niet iets wat je zo zou doen. Maar Brendon verzekerd ons dat dit bij deze cheeta heel goed kan als we maar exact doen wat Brendon ons opdraagt. Dus als twee makke schapen lopen we achter hem aan.
Terwijl we op de cheeta aflopen vindt hij ons toch wel een beetje vreemd en verdwijnt hij de struiken in. Maar Brendon zet door en we gaan achter hem aan. Een paar meter verder gaat de cheeta in de schaduw liggen. Brendon blijft doorlopen en als we recht voor de cheeta zijn aangekomen zegt hij ons te gaan zitten. En daar zit je dan, midden in de wildernis met op nog geen drie meter afstand een wilde cheeta. In eerste instantie ging mijn hart als een bezetene tekeer, maar als heel snel werd duidelijk dat de cheeta ons totaal niet interessant vond. Hij gaf ons ruim de gelegenheid om foto’s te maken.
We hebben daar zeker een kwartier gezeten, ons heel erg goed beseffend dat dit wel heeeeel erg uniek is.
Helemaal high van deze ervaring gaan we terug naar Ghost Mountain Inn voor een heel laat ontbijt.
In Zimanga hebben een aantal dieren een chip zodat ze makkelijker te traceren zijn met een soort van antenne. Zo ook een luipaard en twee wilde honden. Dit is gedaan omdat er altijd maar 1 wagen door het gebied rijdt. Dit geeft je de luxe dat je bij een sighting zo lang kan blijven staan als je wilt, maar heeft als nadeel dat er geen andere rangers zijn die je kunnen wijzen op bijzondere dieren die ze vinden. Omdat we nog nooit wilde honden in het wild hebben gezien vragen we Brendon tijdens de game drive van vanmiddag of we daar naar op zoek kunnen gaan. Brendon waarschuwd ons dat de kans dat we ze vinden niet al te groot is. De hele middag hebben we rondgereden op zoek naar de wilde honden, maar hoewel we hun signaal soms wel konden oppikken hebben we ze niet kunnen vinden. Hetzelfde gold voor de luipaard, ook haar signaal kwam af en toe binnen, maar we hebben haar niet kunnen vinden.
Uiteraard tijdens onze zoektocht nog genoeg ander wild gezien, zoals een buffel, gnoe’s, waterbokken, impala’s en nyala’s. Uiteraard hadden we graag de wilde honden gezien, maar dat maakte de game drive er niet minder om.
Morgen komt Brendon ons weer om 5:20 ophalen. Net voordat we Zimanga vanavond uit gingen heeft hij hun signaal opgepikt. Omdat het al donker was toen we het signaal opvingen verwacht hij dat ze daar tot morgenochtend zullen blijven. Morgenochtend vroeg gaan we dus weer vrolijk door met onze zoektocht naar de wilde honden.
